Di. Sep 10th, 2024

Seltsam san de Zeitn wordn,
ois hat a bisserl sein Wert verlorn.
ganz vorsichtig geht Jeda mitn andren um,
stad is ois wordn, und manches fast stumm.

I vermiss des Lachen des einfach so kimmt,
I vermiss den Tag wo ma aufsteht und ois stimmt,
I vermiss des Lachen im Gsicht vo de Leit,
ois is so vorsichtig heid.
I vermiss de Worte de selbstverständlich woan,
de Zeitn wo ma einfach san zu Freunde gfoan,
wosd ned überlegt hast, derf i des no,
wo ned so vü a Problem war, wia fang i des o.
I vermiss de Umarmung, de einfach so kimmt,
jemand der einfach in Arm de nimmt,
a Trost vo Herzn den ma a zoagt,
und ned überlegt und nach de Folgn frogt.
I vermiss de Unbekümmertheit,
und de unbeschwerte Freundlichkeit,
den blödn Spruch derf ma nimma mochn,
man traut se a scho fast nimma lochn.
Was is den los auf dera Welt,
bin i denn der oanzige dem des fehlt?
Doch a freundlichs Wort oda a liabs Lachen,
des kenn ma doch trotzdem so leicht mochn.
I wünsch euch de Kraft trotz allem glücklich zu sein,
und dass ma ned verlernen uns über Kloanigkeiten zu gfrein.
I schick euch a Lächeln & a liebes Wort,
und de traurigen Gedanken schick ma weit fort!
Bleibt’s gsund??